Silent Hill

Janet had 2 grote koffers in haar handen en liep de Aula in. Haar I-pod stond op z'n allerhards. Zachtjes neuriede ze mee met het nummer Will You Be There van Michael Jackson, de man waar Janet helemaal gek van was. De helft van haar ene koffer zat ook vol met Michael Jackson. Een grote zucht ontsnapte uit haar keel. Er was niemand te zien in de Aula. "Hallo?" Riep ze hard. Ze was hier door haar ouders naartoe gestuurd, omdat ze onhandelbaar was? Janet liet haar koffers vallen en ging aan een tafel zitten. Dit was tog Silent hill? Of had ze het nou fout. Janet keek even rond en zag toen een bord met Silent hill, ja dit was Silent hill. Ze haalde een pakje Malboro en een Aansteker uit haar zak. Ze stak een sigaret op en begon te roken. Ze had er schijt aan als het hier niet mocht. Nog steeds zag ze niemand in de Aula. "Is er hier niemand ofzo?" Zei Janet toen.

In een flits stond Lynn voor Janet en drukte haar zakmes tegen haar keel. 'Geen kik.' snauwde ze. Ze drukte het mes nog harder tegen haar keel aan. Ze liet even los maar drukte haar tegen de grond. Ze duwde met haar voet tegen haar aan. 'Als je nog een keer zo gaat bléren snijd iemand anders je keel wel door.' snauwde ze fel. Ze keek Janet vuil aan en merkte toen het pakje Malboro op. Ze greep naar haar zak en haalde er zelf een sigaret aan die ze snel opstak. Ze keek neer op Janet. Rustig ging ze op een tafel zitten met haar benen over elkaar wachtend op een reactei..

Kiki kwam net binnen en zag wat Lynn flikte. 'Lynn!' Brulde ze tegen haar. 'Wat flik je in godsnaam nu weer!' Riep ze nog kwader. Dat haar zus zo diep kon zinken. Ze zuchtte en liep erheen. 'Dit is zielig Lynn, heeft ze jou iets aangedaan?' Vroeg Kiki snel en keek naar het meisje. Ze liep met Lynn mee en keek haar aan. 'Lynn, je flikt hier verkeerde dingen, ik vind het niet gek dat je telkens in het nablijflokaal zit.' Siste ze. Kiki was echt boos dat zag je zo.

Lynn schrok van Kiki en liet haar peuk vallen. Ze trapte hem uit en keek Naar Kiki. 'Vader heeft me zo gemaakt.' snoof ze terwijl ze Janet vuil aankeek. 'Ik bén zo en dat moeten ze maar accepteren.' zei ze droog. Ze keek Kiki lang aan maar wendde haar gezicht snel af. 'Jij bent meer mama.' zei ze kort. Ze keek naar de tribune die helemaal leeg was. 'Ze moeten me meteen leren kennen zoals ik ben! Raak niet meteen zo opgefockt!' zei ze nu wat bozer. Ze was ouder dan Kiki en wist dat ze zelf het goede voorbeeld moest geven maar zek on niet. 'Vader was zo hij heeft mij zo gemaakt.' bromde ze weer. Ze keek naar beneden en liet haar zakmes langs haar vingers gaan.

Lyona kwam de Aula binnen. Ze glimlachte evn naar de meisjes die er stonden. Twee ervan waren boos, en er lag een pakje sigaretten op de grond. Lyona, die hier pas nieuw was en zelf nog erg jon,g was, wist dat dat niet toegelaten was. Rustig stapte ze op hen af. Ze vervloekte zichzelf. Ze was pas klaar met haar studie en meten werd ze naar hier gestuurd; probleemjongeren. Ze zou zelf wel problemen krijgen!
Ze glimlachte warm naar de meisjes. Ze zou niet te streng voor hen willen zijn maar toch zou ze laten zien dat ze de baas was. 'Is alles ok, jongens?' Vroeg ze met een warme stem. Ze raapte het pakje sigaretten op en zwaaide het voor Kiki's en Lynn's neus. 'Wat is dit? Voor zover ik weet is dat hier niet toegelaten.' Ze zei het niet dreigend en niet lief.

Kiki keek luisterde. 'Je kan jezelf veranderen Lynn! Maar omdat jij daar geen moeite voor neemt en nieuwe kinderen meteen op hun bek ramt, tja.' Zei ze kwaad en hoorde toen pas goed wat ze zei. Ze keek naar Lynn's vingers die naar haar zakmes gleden. 'Waag het.' Zei ze op kille toon. Ze keek met een emotieloze blik naar Lynn's hand die vlak bij het mes zat.

Lynn keek naar de leraar die aan kwam lopen. Ze hief haar wenkbrauwen en keek haar vuil aan. 'Wat kon ons dat nou schelen.' snauwde ze terwijl ze het pakje uit de handen van de lerares trok en naar Kiki wierp. Ze nam een dreigende houding tegenover de leraar. 'Lynn, is de naam, en die zul je niet meer vergeten denk ik.' zei ze met een grijns. Ze keek even naar Kiki, spijtig dat haar zus hierbij was. Ze was altijd vijandig tegeover onbekende dat moést Kiki weten. Ze draaide zich even om naar Kiki maar richtter zich snel weer op de leraar. Ze keek Kiki weer snel aan, 'ík kan het niet.' zei ze bar terwijl ze het zakmes weer terug stopte.

Kiki keek naar de leraarres. 'Oké ik ben het zat!' Gilde ze hard en stormde de aula uit. Ze keek niet meer achterom. 'En flik het niet om bij me in de buurt te komen! Aleen Draco mag dat!' Gilde ze tegen iedereen in de aula. Ze gooide de deur zo hard mogelijk dicht en stormde naar buiten, een plek om even tot rust te komen.

Lyona schrok van de reactie maar herstelde zich.'Je hoeft zo niet te reageren!' Zei ze op een strengere toon. 'Ik ben de lerares en je hoeft je zo niet te gedragen. Ze nam het pakje sigaretten weer en stak het in haar zak. Dat zou ze later in de vuilbak gooien. Toen KLiki de zaal uitliep en brulde zuchtte ze. 'Jongedame!' Riep ze haar achterna. 'Ik zei iets tegen je!' Ze zuchtte en liep haar achterna. 'Oja, en ik ben Lyona. Jullie juf.' Zei ze nog tegen de andere twee meisjes.

Youna wou net de aula binnen lopen tot er een meisje kwam uitgestormt. Verveelt rolde ze met haar ogen en ging rustig binnen. Ze was veel te laat maar dat boeide haar niet. "Youna" zei ze kort en gooide haar zak op een van de banken. Gisteren was ze hier aangekomen, ze was wegens slecht gedrag van haar vorige school afgegooid, net als al de andere scholen waar ze al op had gezeten.

Lyona kek naar Youna. 'Eh hoi, ik ben Lyona, ik ben er zo weer, neem je boeken alvast.' Zei ze snel. Daarna liep ze achter Kiki. 'Wacht even!' Riep ze haar achterna. Plots bedacht ze zich dat Youna veel te laat was, maar dat zou ze later wel afhandelen. Ze keek of ze al iemand zag maar Kiki was verdwenen.

Lynn keek naar Youna die aankwam lopen en zag Kiki weg stuiven. 'Achterlijk mens! Zie je niet wat je m'n zusje aandoet?' snoof ze. Ze spuugde in het gezicht van de vrouw toen ze het pakje sigaretten terug pakte. 'Ik vervloek je! Vermoord je in je slaap!' tierde ze. Ze keek weer even snel naar Youna, 'Lynn.' snauwde ze droog. Ze vond Youna meteen al wat hebben, ze zag eruit als Lynn, misschien hadden ze hetzelfde probleem? Ze keek Lyona weer boos aan en spuugde nog een keer. 'Je mocht echt nog heel veel leren.' zei ze bot.

Youna deed haar tas open en deed alsof ze zocht. "Ach wat spijtig nu" zei ze met een onschuldig gezichtje "ik ben mijn boeken vergeten". Snel grijnsde ze maar dat zag je niet. "Wie was dat kind dat wegliep?" vroeg ze plots, de stoelen zaten niet goed vond ze. Pissig keek ze om zich heen en ging daarna maar op de tafel zitten. Op dat moment hoorde ze Lynn roepen. Ze waren dus zussen. Rustig bleef ze kijken naar het tafereel, op sommige momenten glimlachte ze even. "Goed zo meiss" zei ze tegen lynn.

Lyona keek naar Youna. 'Boeken vergeten? Ach dan leen je mijn boekenb toch?' Zei ze grijnzend. Ze gooide haar boeken op Youna's bank. Zo makkelijk kwamen ze niet van haar af! Ze keek naar Lynn. 'Ga je ook zitten?' Vroeg ze droog. Ze keek naar Youna ne hoopte dat Kiki zo meteen ook kwam. Daarna keek ze naar Janet. 'Kun je ook even op de stoel gaan zitten?' Vroeg ze ook droog.

Youna keek droog naar de boeken die Lyona naar haar gooide. Verveelt keek ze naar de klok, nog een uur les. Rustig deed ze haar boek open en wachtte tot Lyona zich omdraaide. Snel scheurde ze er een blad uit en maakte er een propje van. Ze mikte en gooide het naar Lyona, recht op haar hoofd. Youn zette een onschuldig gezichtje op en legde haar voeten op de stoel van een andere leerling. Haar boek sloeg ze dicht zodat je niet kon zien dat er een blad was uitgescheurd, al zag je dat wel aan et propje dat vol stond met leerstof.

Lynn keek naar Youna en glimlachte schamper. Ze luisterde naar Lyona en snoof. 'Pf, zitten? Voor jou zeker?' gromde ze terwijl ze haar zakmes uit haar broekzak trok en hem dreigend voor de lerares hield. 'Ik ga naar m'n zusje en waag het niet me achterna te gaan.' snauwde ze. Ze slingerde haar tas over haar schouder en keek naar Youna. 'Youn ga je mee of blijf je hier?' vroeg ze. Ze trok al aan haar arm en keek Lyona fel, dreigend aan.

'Naar waar?' Vroeg Siera grijnzend terwijl ze aan kwam lopen. Ze grijnsde even. 'Wat moet je hier?' Snauwde ze tegen Lyona. Ze snoof en spuugde recht in haar gezicht. Daarna trok ze haar neus op. 'Tjonge, tjonge, wat stiknkt het hier!' Ze zag het papiertje op de grond liggen en stak het in Lyona's shirt. Ze grinnikte en draaide zich toen om. Ze stak haar oortjes van haar ipod in haar oor en zette haar lievelingsliedje op.

Jesse kwam de aula ingelopen. Hij keek naar de eigenwijze Lynn die langzaam wit heet werd. Hij knikte naar Lyona en liep met grote passen op Lynn af. 'Lynn rustig ik ben het Jesse! Niet zo driftig jij!' zei hij terwijl hij beschermend zijn armen om haar heen zette. Hij wist dat hij dit bij haar kon flikken omdat hij haar langer kende dan wie dan ook op dit internaat. Hij schuifelde langzaam naar de ingang terwijl hij Lynn nog stevig beet had. 'Je word gek hé ik help je wel evn kalm worden!' zei hij met een glimlach. 'Ik neem haar effe mee!' riep hij door de aula terwijl hij haar mee naar buiten trok.

Lyona glimlachte naar Jesse. 'Oh! Bedankt, reddende engel!' Glimlachte ze. Ze keek naar Youna. 'Neem haar maar mee.' Zei ze. Ze voelde hoe Siera een propje in haar shirt stopte en trok een raar gezicht. Ze haalde het eruit en keek naar Siera. 'Scheurde je dit uit je boek?' Vroeg ze. Ze zag Youna met een onschuldig grijnsje zat. Ze duwde haar boek open en zag dat het blad uit haar boek kwam. 'Zo, jongedame dit kan jij overschrijven!' Zei ze terwijl ze het opendeeds. 'Tien keer tegen morgen.' Ze keek naar Siera. 'En jij blijft straks ene halfuur na.' Zei ze. Ze ging weer vooraan staan.

Jesse keek vreemd naar Lyona en zuchtte. 'Reddende engel?' zei hij half lachend. Hij schudde zijn hoofd en nam Lynn bij haar arm. Langzaam liep hij met haar naar buiten, het was erg koud maar je kon nog wel genieten van de koele lucht die je huid masseerde. Hij haalde de slierten uit Lynn's gezicht en wachtte af. HIj had haar te lang neit meer gezien.

(topic uit)

Lynn keek verward naar Jesse, hij trok haar mee en zij spartelde niet tegen. Ze draaide zich om en knipoogde naar Siera en Youna. 'K zie je.' zei ze bits tegen Lyona. Ze sloeg haar armen om Jesse en grijnsde breed. Ze liepen naar buiten, de regen in. Het was nog wel lekker. SNel trok ze haar capuchon over haar hoofd en keek Jesse aan, 'je kwam optijd, ik kon er niet meer tegen.' zei ze zacht. Ze was blijd at ze hem kende.

(topic uit)

(Woow, even niet online x3)

"Fuck, je hoeft niet zo te reageren hoor" Janet keek Lynn Arogant aan. "Bich" Dacht ze erachter haar. Janet herstelde zich en trok haar shirtje goed. Een klein schammetje was op haar hals te zien, maar ze trok zich er niks van aan. Ze ging rechtop staan en keek naar Lyona. Ze zei niks. Janet pakte haar pakje weer en stopte die terug in haar tas. Janet pakte haar I-pod weer en zette hem uit. Ook haar I-pod verdween weer in haar Tas. "Het word vast leuk hier" Zei ze spottend toen de 2 zussen ruzie kregen en er eentje weg ging. Janet keek naar Youna. "Janet" Zei ze toen ook maar. Ze strijkte haar hand even door haar haar. Janet keek naar alle tieners, en haar blik bleef hangen bij Jesse, hij was knap. Ze zag hoe bijna iedereen weg ging. Ze keek naar Lyona aan. "Oke, haai. Ik ben hier nieuw? Waar is m'n kamer?" Zei ze en keek Lyona haast niet aan.

"Overschrijven?!" riep Youna uit en stond op. Nog even keek ze Lynn en de jongen na, ze pakte het boek en scheurde er bruusk nog een paar bladeren uit. Daarna viel haar blik op Janet. Ze zei niets maar knikte kort. "Je denkt toch niet dat ik dit domme boek ga overschrijven, zelfs geen blaadje" haar ogen spoten vuur "schrijft U het zelf maar over, daar heb ik geen tijd voor". Pissig gritste ze haar zak van tafel en gooide het kapotte boek naar Lyona.
Buiten stak ze een sigaret op, ze moest dit vergeten. De leerlingen vielen op zich wel mee maar deze leerkrachten waren de ergste die ze ooit had gezien. Op een snelle pas liep ze verder, weg van de aula.


(topic uit x'))

Lyona zuchtte. Janet was de enige leerling die nog niet tegen haar geroepen had. Ze draaide haar hoofd naar Jnet. 'Moet jij niet beginnen schreeuwene en me beginnen uitlachen?' Vroeg ze. Ze liet zichzelf hopeloos op een stoel zakken. Ze keek voor zich uit. Was ze nu zo'n slechte juf? Ze zuchtte. 'Een goede juf zal ik vast nooit worden..' Zei ze zachtjes. Ze keek naar het boek, het was haar boek dat ze geleend had aan Youna. Nu was het dus wel kapot! Ze stond weer op en keek naar Janet. 'Je kan gaan. Nu lesgeven heeft geen zin.' Zei ze kalm. Ze zou naar haar eigen kamer gaan. Daar kon ze even rustig nadenken.

Janet grijnsde. "Wil je zograag dat ik tegen je schreew?" Zei ze emotieloos. En nou moet ze weggaan? Tja, waarheen, ze wist nu nog niet waar ze vanavond kon slapen. "Oke, nogmaals. HAAI! Ik ben nieuw, weet jij waar me kamer is. Of waar ik kan slapen vanavond?" Janet keek met een opgetrokken Lyona aan. Waarschijnlijk kreeg ze dit keer ook geen antwoord.
Janet had gezien hoe haar boek kapot werd gescheurt, en had moeite met haar lach inhouden. Ze pakte haar koffers en stond klaar om weg te gaan.