rusteloos

Lynn liep weg van eht internaat. Ze was eht zat. Ze waren ook zó streng! Ze snoof een paar keer en liep het bos in. Het was al aardig donker maar geen enkel angstig gevoel nam bezit van haar. Ze volgde een padt en wreef met haar handen over haar armen. Een lichte bries ging door haar haar en blies de slierten in haar gezicht. Het pad liep dood en Lynn ging op de grond zitten. Ze had dagen niet geslapen en gegeten. Ze was bleek en keek voor zich uit. Kon dit langer doorgaan zo?

Siera kwam aanlopen. Ze was hier nog nietzo lang en zou wel vrieden willen maken. Ze had net een meisje gezien. Ze zag er nogal bleek uit; dus was Siera haar gevolgd.
'Hallo.' Zei ze droog tegen ht meisje. 'Is er iets?' Ze zuchtte. 'Ik ben hier pas nieuw.' Zei ze om de stilte te verbreken. Ze ging naast Lynn zitten en bedacht zich dat ze zich nog niet voorgesteld had. 'Ik ben trouwens Siera. Jij?' Vroeg ze met een klein grijnsje.

Lynn draaide zich met een ruk om naar Siera en keek haar scherp aan. 'Er is niets.' snauwde ze. Ze was alles even vergeten. Iedereen die langer op het internaat zat kende haar als het eigenwijze brutale meisje. Ze bestudeerde Siera en keek weg. 'Lynn.' mompelde ze zacht. Ze staarde naar de bruine grond onder haar voeten en schoof erover heen. Ze hoorde het knetteren en grijnsde dom voor zich uit. 'Nieuw? Pf, dan moet je nog heel veel over mij leren.' zei ze droog. Ze keek haar even fel aan maar later volgde haar mildere blik. Ze zocht de omgeving af naar nog meer personen maar die waren er niet.

Siera keek naar Lynn; ze snauwde. Niet dat dat Siera wat uitmaakte.
Ze keek naar Lynn en zuchtte. 'Nou, je ziet er anders slecht uit.' Zei ze ietsje botter terug. Ze had het gevoel dat Lynn haar hier niet zo graag had. 'Ja, nieuw dus. En ik weet nu al dat ik het hier ga haten.' Ze keek voor zich uit en zuchtte. Waarom hadden haar ouders haar toch hierhen gestuurd? Siera stond op en trok even haar wenkbrauw op. 'Kan je me de slaapzalen wijzen? Ik weet heir nog helemaal niets.' Zei ze droog. Zonder dat Lynn het zag rolde ze met haar ogen. Wat waren ze toch gezellig bezig!

Lynn keek naar Siera en luisterde rustig naar wat ze te zeggen had. 'Fijn, iedereen haat het hier.' zei ze kort. Ze draaide haar hoofd naar de azuur blauwe lucht en ademde het boslucht in. 'Hier kan ik alleen tot rust komen.' zei ze zacht. Ze keek naar Siera op toen ze het over slaapkamers had. 'Tuurlijk, die van mij moet ik met 3 meisjes delen.' zei ze droog. Ze dacht weer aan haar zusje en Draco. Ze snoof even en stond op. 'Kom heb je een briefje gekregen van de leraar? Anders kan ik je je kamer niet wijzen.' zei ze. Ze rekte zich uit en wachtte geduldig op Siera. Even dacht ze aan haar zakmes in haar zak. Ze voelde hem neit zitten en ze keek naar de grond. Hij lag onder een paar dorre bladeren. Lynn pakte het mes op en begon langzaam te lopen.

Siera keek naar Lynn. 'Briefje? Ik heb helemaal geen briefje.' Zei ze. Ze had heir nog geen enkele leraar gezien. Ze zuchtte. 'Hoe zijn de leraren hier?' BVroeg ze terwijl ze naast Lynn ging lopen. Een koud briesje ging langs hen. Siera trilde even en wreef met haar mouwen over haar armen. Ze had een T- Shirt aangetrokken waardoor het nu best wel koud werd. Ze keek naar Lynn. 'Ben je hier al lang?' Vroeg ze dan maar om een stilte te voorkomen. Ze keek naar het zakmes. Haar broer had er ook een gehad.