Detention.

Een leraar liep vlak voor het tafeltje van Jake heen en weer. ''Dit is je tiende keer nablijven in twee weken Jake'' sprak hij. ''Nou en'' antwoorde Jake daar droog op. ''Dit gedrag moet echt minderen anders nemen we strengere maatregelen'' vervolgde de leraar alsof hij Jake niet gehoord had. Pff wat kon dit internaat hem nou helemaal maken? Hoogstens wat strafwerk geven dacht Jake enkel. ''Ik ben zo weg omdat ik een vergadering heb. Als ik terug kom dan verwacht ik dat je 300 keer deze zin hebt overgeschreven'' zei de leraar en wees naar het bord waar de zin Ik mag geen leraren bedreigen met grote letters stond. Voor Jake lag een blaadje en een pen. De leraar verliet het lokaal en pas toen Jake zeker wist dat hij weg was stond hij op. Als die nerd dacht dat hij hier bleef dan moest hij zich echt laten nakijken. Jake liep regelrecht naar de deur maar botste tegen iemand op.

Lynn werd het klaslokaal in gegooit en knalde hard tegen Jake aan. 'Au godver!' riep ze boos. Haar tas vloog een meter door de lucht en landde voor het bureau van de leraar. Ze keek hem nijdig aan en keek naar Jake. 'SOrry dan.' zei ze droog. Ze liep naar haar tas toe en zag de leraar verdwijnen door de deur. Met een harde knal gooide ze haar tas tegen de deur post aan en snoof. 'RAAA!' schreeuwde ze. Ze hielp Jake half overeind en ging op het bureau van de leraar zitten. 'Die idiote leraren ook!' zei ze kill. Ze gooide alles van zijn bureau af en keek uitdagend naar de deurpost. De leraar kwam weer naar binnen... 'Lynn! Je gaat nu van mijn bureau af!' zei hij boos. Hij trok haar hardhandig van zijn bureau en plantte haar achter een tafel. 'Blijf van me af joh!' beet ze hem toe. Ze zag hem weer verdwijen en keek Jake uitdagend aan.

Zonder enig enkele emotie te tonen keek Jake naar het schouwspel tussen de leraar en het meisje dat kennelijk Lynn heette aangezien de leraar dat tegen haar schreeuwde. ''Fijn nog zo`n gek'' mompelde hij zacht. ''Ik weet niet waarom jij hier bent maar ik ben niet van plan te blijven in dit achterlijke hok'' zei hij droog tegen haar. ''K zie je'' mompelde hij nog terwijl hij door de deur verdween. Maar al gauw werd hij terug gestuurt door de leraar. Jake greep de man vast bij zijn shirt en trok hem naar zich toe. ''Nog een keer zo tegen me schreeuwen en ik sla al je tanden eruit zodat je niet meer KAN schreeuwen'' zei hij zacht maar dodelijk tegen hem. De leraar trok lijkbleek weg. Jake maakte over dit soort dingen geen grapje, hij had het al eens eerder geflikt. ''Zolang je maar hier blijft'' zei hij met een lichte trillende stem en verdween daarna weer. Met een plof ging Jake in een stoel zitten en legde zijn voeten op de tafel.

Lynn keek naar het gesprek tussen Jake en de leraar. Ze zag de leraar lijkbleek wegtrekken en begon te lachen. 'Waah, wat een giller, of je even hier wilt blijven!' zei ze terwijl ze boven op de tafel ging zitten. 'Ik blijf in ieder geval niet híer.' voegde ze eraan toe. Ze stond op en liep de deur achteloos uit. Het was een paar minuten stil maar met veel kabaal kwam de leraar weer terug en duwde Lynn door de deur. 'DOe normaal man.' snauwde ze. 'Blijf hier Lynn houd Jake maar gezelschap.' antwoorde hij nors. Ze stak haar middelvinger naar hem op en greep naar haar zak. De leraar verdween net snel genoeg want het zakmes van lynn vloog tegen de houten deur aan. Ze gromde en trok hem snel uit de deur. 'Handig zo'n ding.' zei ze met een grijns terwijl ze naar Jake liep en zijn voeten van de tafel schoof. Ze ging nu zelf op de tafel zitten. 'Nou, dan hou ik jou maar gezelschap.' zei ze met een grijns.

Jake keek droog naar Lynn. Hij trok onder haar kont het baaldje vandaan waar hij eigenlijk strafregels op had moeten schrijven. Hij vouwde het tot een papieren vliegtuije en dooide het verveeld door de klas heen. ''En? Waarom zit jij hier?'' vroeg hij doelend op de reden in dit internaat en de reden dat ze in dit lokaal zat. Haar zakmes was Jake wel degelijk opgevallen. Hij had zo`n zelfde mes gehad. Aleen nu had hij een grotere.

Lynn keek Jake aan met een wat mildere blik. 'Ach, bedreigingen van leraren, wangedrag op het internaat hier... mijn dagelijkse dingen.' zei ze met een knipoog terwijl ze een pakje sigaretten tevoorschijn trok. Ze stak er een in haar mond en propte er ook een in die van Jake. Ze hield hem een vuurtje voor en wachtte. 'Wanneer die vent terugkomt bedreig ik hem effe, helpt altijd.' zei ze grijnsend. Ze dacht aan haar ouders die haar zomaar op het internaat hadden gedropt en voelde de woede opkomen. Ze ging van Jake's tafel en trok een stoel naast die van hem. 'Nou, wat gaan we gezellig doen? Nablijven?' vroeg ze. Ze keek hem aan, hij had wel iets leuks. Ze glimlachte voor het eerst en blies de rook in kringen de lucht in.

''Met een beetje geluk pas aan het eind van het uur. Dus we hebben het hele lokaal voor onszelf'' zei Jake met een beetje sarcasme terwijl hij zijn hoofd in zijn nek legde en de sigarettenrook uitblies. ''Je hebt mazzel, mijn sigaretten hebben ze allemaal gejat. Ik smokkel binnekort toch wel nieuwe naar binnen'' zei hij terwijl hij nog een trekje nam en de rook even later weer uitblies. ''Ik kan het laatje dat op slot zit van die gozer openbreken. Volgens vele liggen daar alle afgenomen spullen in'' zei hij en doelde op het laatje dat op slot zat in het bureau van de leraar.

'Als je dat voor me doet krijg je een heel lief kusje' antwoorde ze grijnsend. Ze trok Jake uit zijn stoel en duwde hem naar het laatje. Ze keek hem afwachtend aan terwijl ze de rook steeds uitblies. Ze liep zelf naar het bureau en liet zich erop neerploffen. 'Pf, ik haat het hier, gelukkig hebben ze van die bureau dingen waar je goed op kan liggen.' zei ze lachend. Ze gaf Jake een bemoedigende duw en keek hem lachend aan. Ze had altijd wel zich in een beetje spanning.

Jake nam de sigaret uit zijn mond en stak hem even achter zijn oor. Uit zijn broekzak viste hij zijn mes. Hij klapte hem uit en begon met het puntje an het sleutelgat te wroeten. Na heel even hoorde je een klik. Jake klapte zijn mes weer in en stak hem weer in zijn broekzak. ''Eens kijken wat hij allemaal in zijn la verbergt'' grijnzde hij en trok hem open. Er lagen vooral aanstekers, zakmessen, sigaretten, wat drugs en maar een paar playboy blaadjes in de la. ''Wedden dat die boekjes van hem zelf zijn'' grijnzde Jake terwijl hij zijn sigaret weer had gepakte en de rook uitblies.

Lynn trok het tijdschrift uit de la en bladerde erin. 'Zeker weten dat deze van hem is.' zei ze lachend. Ze liep op Jake af. 'NOu, beloofd is beloofd!' zei ze grijnsend. Ze keek hem even aan en drukte haar lippen op die van Jake. Het duurde maar kort en ze keek hem aan terwijl ze achteruit liep en weer naar de la keek. Ze zag achterin nog wat sigaretten en nam ze met een beweging uit de la. Ze keek in de pakjes en floot bewonderend. 'Zo zo, hier kan hij wel vanaf blijven?' zei ze droog. Ze wierp Jake een pakje toe.

Jake keek droog naar Lynn. ''Dat heeft ie alleen maar omdat hij zelf geen vriendin kan krijgen'' grijnzde hij. Hij ving het sigarettenpakje dat hem werd toegegooid behendig op en liet hem direct in zijn broekzak verdwijnen. ''En anders helpen we hem een handje'' zei hij nadat hij een aansteker uit de la had gepakt en een nieuwe sigaret uit zijn zojuist verkregen pakje opstak. Hij blies even later de rook uit. Zijn vorige sigaret had hij in de la van de leraar uitgedrukt.

Lurichiyo liep door de gangen, er liep een leraar naast haar, hij had een nors gezicht hij was niet blij dat hij weer naar dat lokaal moest. Maarja, Lurichiyo had zich misdragen, teminsten dat is wat haar ouders de buren hadden wijsgemaakt, voordat ze verdwenen en niet meer terug kwamen. Haar tante had haar uit huis gehaalt, en had haar eerst haar spullen laten pakken. Ze had haar gezegt dat ze naar een internaat ging genaamd Silent Hill, Lurichiyo was heel stil geweest ze had het allemaal over zich heen laten komen. Zo was ze altijd geweest, ze had een half broer gehad, maar die had haar altijd tegen gezeten, en haar ouders altijd geholpen haar het leven zuur te maken. Ze keek naar de grond, ze keek naar haar all stars, ze liep in haar gewone kleding, want hier hadden ze geen uniform teminsten dat was niet gezegt. Ze deed het hengsel van haar rugtas waar school spullen in zaten even op haar andere schouder. Opeens stopten de leraar met lopen en deed de deur open, hij wees naar binnen en Lurichiyo ging rustig naar binnen, er waren twee andere binnen een jongen en een meisje, ze waren beide iets ouder dan zij was, de leraar liep niet naar binnen maar deed de deur gelijk weer dicht Lurichiyo keek even naar de twee en ging toen stil zitten achterin, bij het open raam.

Lynn trapte haar vorige sigaret uit en liet het pakje nieuwe sigaretten in haar zak glijden. 'Deze bewaar ik, kan ik die mensen gek maken!' zei ze met een glimlach. Ze keek Jake aan toen ze wat gerommel aan de deur hoorde. Ze sprong van de tafel en trok Jake mee naar de tafels. De la deed ze onderweg snel dicht en ze stopte alle spullen goed weg. Snel ging ze weer boven op Jake's tafel zitten en keek uitdagend richting de deur. Er kwam een ander meisje binnen en Lynn keek haar fel aan. Ze gniffelde en keek Jake met een knipoog aan. Hier kon ze gebruik van maken. Ze sprong van de tafel waar ze op zat en liep richting en liep naar haar toe. 'Hai.' zei ze bot. Ze keek haar raar aan en duwde haar naar een stoel. De leerling zag er stil uit en Lynn was juist het tegenover gestelde. Ze ging zelf naar de vensterbank toe en ging erop zitten. Ze nam de koptelefoon op haar hoofd en luisterde er naar zonder Lurichiyo nog aandacht te besteden.

Lurichiyo keek naar het meisje dat naar haar toe kwam, een zucht ontsnapte haar, ze staarde even naar buiten. Daarna keek ze naar het meisje, ze was brutaal dat straalde ze uit, 'Hoi.' mompelde Lurichiyo tegen haar. Ze zag dat het meisje muziek luisterde en keek weer naar buiten, even keek ze naar de jongen die nog niks had gezegt of gedaan. Ookal was de kans dat hij net zo was als het meisje groot, ze balde haar hand even tot een vuist. Ze wilden hier eigenlijk helemaal niet zijn, ze zag een sport veld, ze zou misschien zo wel naar buiten kunnen gaan. Even afleiding ofzo, gewoon even rennen en nergens aan hoeven denken.

Jake had enkel droog gekeken naar het nieuwe meisje dat binnenkwam. Toen Lynn van zijn tafel af was gegaan had hij zijn voeten daar weer op geplant en blies de rook van zijn sigaret uit. Hij drukte zijn sigaret uit op de tafel waardoor hij een kleine brandplek erop achterliet en gooide het uitgedrukte peukje in de prullenbak. Hij liet zijn blik opnieuw even over het meisje gaan dat net was binnengekomen. Ze zag er stil uit. Echt als een meisje die hier niet thuishoorde. Dat maakte Jake nieuwschierig naar de reden waarom ze hier zat.

Vanuit haar ooghoeken had ze al gezien dat de jongen naar haar keek, ze vroeg zich af waarom, zo raar zag ze er toch ook weer niet uit. Of was het misschien omdat ze zo anders was dan het andere meisje en toch hier. Ze stond op en keek weer even naar het meisje dat vlak voor haar zat, daarna keek ze naar de jongen. 'Is er iets dat je zo naar me kijkt?' zei ze rustig. In haar ogen was weinig intresse te zien, waarom zouden hun hier zitten, waarschijnlijk niet dezelfde reden waarom zij hier zat. Ze keek het lokaal rond, het was een grauw lokaal weinig kleur en er was niet veel te doen. Ze bekeek de jongen, hij rookte dat was vies het meisje rookten ook, zou ze de enige zijn die het niet deed? Eigenlijk hoopten ze van niet, ze keek weer naar de jongen 'Waarom ben jij hier eigenlijk?' vroeg ze daarna.

Lynn hoorde Lurichiyo praten door haar muziek door. Ze zuchtte geirriteerd en keek Jake aan. Hij zag er zo lief uit hoe hij daar nu zat. Even smolt ze. Ze keek naar de la die nog half open stond. 'Shit, niet goed dichtgedaan!' dacht ze. Ze ging van de vensterbank af en liep droog naar de la waarna ze hem hard dicht duwde. Het zorgde voor een knarsend en scherp geluid. Lynn liet haar voeten op het bureau van de leraar zakken en keek de twee voor haar aan. Ze mocht het meisje eigenlijk wel.. maar dat zou ze niet laten merken.

''Niets'' zei Jake droog. Hij liet zijn voeten op de grond glijden en stond op. ''Hoe bedoel je? Gewoon hert nablijven of het internaat zelf?'' vroeg hij daarna. Hij liep even naar de deur om te kijken of de leraar eraan kwam. Echtger zag hij hem net om de hoek verdwijnen. Daarna liep Jake naar het raam en pakte opnieuw zijn mes. Hieruit komen was gewoon te makkelijk. Hij klapte zijn mes uit en begon het slot van het raam te bewerken. Na een klik was het slot gekraakt en duwde Jake het raam open.

Lurichiyo hoorde het geluid van de la die dicht gedaan werd door het meisje, wat maakten dat een herrie zeg. Ze keek naar de jongen toen hij begon te praten, 'Ik bedoelde het internaat zelf, ik ben hier dankzij mijn ouders en half broer.' zei ze rustig. Haar blik was rustig, ze volgde de jongen en zag dat hij eerst keek of er een leraar achter de deur stond, blijkbaar niet. Daarna kraakten hij het slot van het raam, ze keek even naar de deur en daarna weer naar Jake, 'Hebben jou ouders je ook hier heen gestuurt omdat je gewoon jezelf was?' vroeg ze daarna. Ze ging op een tafel zitten en zetten haar voeten op een stoel, ze was blij dat ze een vest aan had. Dan waren die plekken op haar armen teminsten niet te zien, ze keek even naar het meisje, ze had gehoort dat je niet alleen op een kamer sliep maar met een kamergenoot, met wie zou zij een kamer moeten delen?

Lynn snoof. 'Ik moet eigenlijk naar m'n zusje maar ik kan hier dus niet weg... Als er iets met haar gebeurd zijn die leraren dood.' zei ze bits. Ze keek naar Lurichiyo die nu ook op een tafel ging zitten. Ze rolde met haar ogen en keek naar de handigheid van Jake die het raam open deed. Ze floot met bewondering en viste haar zakmes uit haar zak. Ze ging ermee langs haar gezicht en keek goedkeurend. Ze liep naar de deur toe en deed hem open. 'Ik ga het nog een keer proberen.' zei ze richting Jake. Ze liep de deur uit...
Even later verscheen ze voor het raam waar Jake stond. 'Je kon gewoon de deur kiezen schat, er is geen leraar te bekennen.' zei ze lachend. Ze keek naar Lurichiyo die nog steeds stil zat.

''Niet helemaal'' zei Jake. Hij stroopte zijn mouwen op en deed zijn trui even omhoog zodat zijn littekens op zijn armen en rug goed te zien waren. Het was wel duidelijk dat ze afkomstig waren van een zweep. ''Ik ben hierheen gestuurt door m`n voogd'' vervolgde hij terwijl hij zijn trui weer naar beneden trok. Zijn mouwen hield hij echter opgestroopt. Hij keek even naar Lynn. ''Ik ben niet van plan hier te blijven'' zei hij kort daarop. Hij ging in het raamkozijn zitten en liet zich uit het raam glijden. Hij kwam op zijn voeten terrecht en zakte even door zijn knieen. Daarna liep hij droog met zijn handen in zijn broekzakken weg. ''Liever het zekere voor het onzekere'' zei hij nog tegen Lynn. Hij keek nog even om naar het andere meisje. ''Kom je ook mee nof blijf je er zitten als een heillig boontje?'' vroeg hij.

Opeens voelde Lynn een stevige koude hand in haar nek. Ze gaf een gil en werd ruw tegen de muur gedrukt. Een grote man die nogal iets weghad van een bodybuilder hield haar stevig vast en drukte nog harder. 'Wat doen jullie hier? Weten jullie niet dat dít verboden is?' snauwde hij. Lynn voelde natte speeksel spetters tegen haar gezich en vloekte hardop. Dat was de rede waardoor de man haar arm omdraaide en nog harder drukte. Hij keek naar Jake en knikte naar het raam. 'Je gaat nu naar binnen!' schreeuwde hij. Hij verslapte de greep van Lynn maar al snel duwde hij haar weer hard tegen de muur. 'Laat met los klootzak!' schreeuwde ze. De pijn werd ondragelijk. Haar huid werd langzaam rood.

''Wat dacht je van alstjeblieft'' zei Jake. Hij viste de gejatte aansteker uit zijn broekzak en hield het vlammetje ongezien bij het shirt van de man. Deze vatte langzaam aan vlam terwijl de man Lynn losliet om Jake eens toe te 'spreken'. Pas daarna merkte hij dat zijn shirt in brand stond. In paniek en niet wetend wat te doen rende de man weg op zoek naar water of een blusdeken terwijl hij zijn shirt uit probeerde te trekken. ''Met benziene had het beter gefikt'' zei Jake droog terwijl hij de man nakeek. Daarna keek hij naar Lynn. ''Gaat alles goed met je?'' vroeg hij eerder emotieloos dan bezorgd.

Lynn voelde de greep van de man losser worden en rukte zich op het laatst los. Ze wreef over haar polsen en keek Jake aan. 'Pf, het gaat.' zei ze droog. Ze had de man allang een trap kunnen geven maar het was zo onverwachts. Ze keek naar Lurichiyo die nog steeds braaf binnen zat. Ze knikte richting het meisje. 'Ze deed niet eens wat, ik vraag me serieus af of ze hier wel thuis hoort.' zei ze bar. Ze wreef nogmaals over haar polsen en duwde het raam open. 'óf je gaat mee of wij zijn pleite.' zei ze bits. Ze draaide zich om naar Jake en dacht aan het moment dat de vent half gillend wegrende. 'Wat een giller, het leek wel een meisje.' zei ze lachend.

Lurichiyo zag de striemen van een zweep op de rug en armen van Jake, een zweep hadden haar ouders gelukkig nooit gehad. Ze keek er naar en wenden daarna haar blik af, ze ging langs haar armen en wist waar haar blauwe plekken zaten. Lynn ging door de deur en stond een minuut later bij het raam dat Jake had gekraakt, ze vroegen of ze mee ging. Voor Lurichiyo iets had kunnen zeggen of doen kwam er een grote man met veel spieren achter Lynn staan en pakten haar arm beet, hij draaide hem. Als Jake Lynn te hulp schiet rende de man gillend weg met een brandend t-shirt. Er stond een kleine glimlach op haar gezicht, opeens deed Lynn heel bot, ze twijfelde of Lurichiyo hier wel thuis hoorde, daar twijfelde Lurichiyo zelf ook aan. Ze stond op en pakten haar tas en deed het hengsel en stapten op het raamkozijn, daarna sprong ze op de grond. Ze keek naar Lynn en Jake 'Om eerlijk te zijn twijfel ik ook waarom ik hier ben.' zei ze rustig. 'En ik blijf niet graag hier allen dus wil ik graag mee.' zei ze daarna.